Vrijdag 7 juli was ZWART aanwezig bij de 46e editie van het North Sea Jazz Festival in Rotterdam Ahoy. Tijdens dit jaarlijkse evenement wordt jazz in allerlei vormen gevierd. Van zang, tot spoken word, tot interviews met kunstenaars binnen het genre. Zowel nationale als internationale artiesten betreden de verschillende podia van het festival. Eén van de podia dit jaar is het Sounds of Diversity podium. Hier vindt The Diaspora Suite plaats, een grote act waar meerdere artiesten samen het diaspora verhaal vertolken. Namens ZWART mocht ik getuige zijn van dit grote feest en ging ik na afloop in gesprek met projectontwikkelaar Mike Bindraban.

Een ode aan de moeders

Wanneer het event begint, komen hosts Mike Bindraban en Pink Oculus het podium op. Pink Oculus verwelkomt de volle zaal en geeft het stokje door aan Bindraban, die het thema van de avond mag uitleggen. Hij begint met vertellen hoe het project überhaupt tot stand is gekomen. ‘Het is een heel bijzonder jaar: het nationale herdenkingsjaar van de slavernij. North Sea heeft mij niet alleen de kans gegeven om het programma van de komende dagen vorm te geven, maar ook een blanco canvas waarop ik mijn eigen ideeën kon uitwerken. Dit heeft geleid tot het project dat jullie zo zullen zien. We herdenken het koloniale verleden. En dat verleden zit in jullie allemaal. In hen allemaal. Het zit ook in mij’. Hij vertelt aan het publiek dat ze blootgesteld zullen worden aan een volledig diaspora verhaal met thema’s zoals je ergens thuis voelen, identiteit, progressief nadenken en je geaccepteerd voelen. Dit komt terug in de liederen, composities en de mensen die op het podium zullen staan. Voor de eerste act opkomt, sluit hij af met het volgende sentiment: ‘dit is een ode aan alle moeders van de diaspora en mijn zoontje.’

In gesprek met Mike Bindraban

In een exclusief backstage-interview na afloop van zijn indrukwekkende show, deelt projectbedenker Mike Bindraban zijn diepgaande visie op de betekenis van de diaspora. Met passie en overtuiging benadrukt hij dat de diaspora niet alleen een concept is, maar een universele realiteit die ons allen omvat. "De diaspora ben ik. Ben jij. Zijn we allemaal," verklaart Bindraban. Hij legt uit dat het culturele project dat hij presenteert een complete uitdrukking is van de diaspora, waarbij je het kunt zien, horen en voelen. Het is een krachtige weerspiegeling van de ervaringen van mensen die over de hele wereld zijn gemigreerd. Het interview onthult een diepe waardering voor de rol van moeders en vrouwen in het verhaal van de diaspora. Bindraban benadrukt dat zij de dragers zijn van onze geschiedenis en identiteit, en de ware krachtpatsers achter de migraties. Zonder hen zou de diaspora niet dezelfde impact hebben gehad. Persoonlijke ervaringen spelen ook een belangrijke rol in Bindraban's perspectief. Hij deelt het verhaal van zijn voorouders, contractarbeiders die vanuit India naar Suriname zijn gegaan, en zijn ouders, die vanuit Suriname naar Nederland zijn gemigreerd. Dit roept de mogelijkheid op dat zijn zoontje in de toekomst ook naar een ander land zou kunnen migreren. Het toont de voortdurende dynamiek en evolutie van de diaspora door de generaties heen.

Bindraban erkent de onschatbare waarde van literatuur, vooral werken afkomstig van diasporaschrijvers zoals Anil Ramdas, Anton de Kom en Joceline Clemencia. Hij prijst de grootsheid van hun literaire bijdragen en ziet ze als een belangrijk onderdeel van de diaspora-ervaring die hij wil delen. De combinatie van literatuur en muziek wordt door Bindraban als uiterst krachtig beschouwd. Hij gelooft dat deze samensmelting een diepere impact heeft en het vermogen heeft om een boodschap op een meeslepende manier over te brengen. Door literaire werken te verweven met muzikale uitvoeringen creëert hij een totale ervaring die de zintuigen prikkelt en het publiek op een diep emotioneel niveau raakt.

De line-up

The Diaspora Suite varieerde van prachtige muziek tot mooie voorgedragen teksten. De Nederlandse diaspora werden vertegenwoordigd door een getalenteerde groep topmuzikanten, waaronder Typhoon, Akwasi, Ronald Snijders, Shirma Rouse, drummer Yoràn Vroom, bassisten Jason Eduwaiti en Adinda Meertins, en violisten Yannick Hiwat en Shauntell Baumgard. De muziek kwam niet alleen van eigen bodem, zo maakten ook internationale artiesten onderdeel van de line-up. Namen zoals Laura Mvula, Corinne Bailey Rae, Arooj Aftab, Sarathy Korwar, Cassie Kinoshi en Camilla George versterken de boodschap van eenheid en diversiteit door middel van hun bijdragen. Met zowel inspirerende emotionele nummers als feestelijke dansnummers, werd het publiek door alle emoties meegetrokken.

Naast de muzikale component is er ook aandacht voor literaire werken die de diaspora weerspiegelen. Beroemde Nederlandse auteurs Sheila Sitalsing, Glenn Helberg en Karin Amatmoekrim verlenen hun stem aan het project. Onder begeleiding van improviserende muzikanten brengen zij fragmenten uit iconische werken van Anton de Kom, Anil Ramdas en Joceline Clemencia tot leven. Deze literaire intermezzo's voegen een extra laag van betekenis en diepgang toe aan de voorstelling, waarbij de geschiedenis en het gedeelde erfgoed van de diaspora worden geëerd.

Begeleid door het Metropole Orkest en onder leiding van Jules Buckley, heeft dit project een levendig en meeslepend verhaal van de diaspora geweven, dat een diepe indruk achterlaat bij het publiek op zowel emotioneel als intellectueel vlak. Het dient als een krachtige herinnering aan onze gedeelde menselijkheid en de immense kracht die we halen uit onze diversiteit.